Başkalarını bilmem... Ben kendi adıma büyüklerimden şunu öğrendim: Derdi ki büyüklerimiz: "Baba duası cehennem ateşinden, anne duası her türlü şerden, kaza ve belalardan korur" Hatta bazı büyüklerimiz de, "Annenin duası babanınkinden daha tesirlidir" derdi...
İnsanın bu dünyaya gelmesine vesile olan anne-babadır. Evladının büyüyüp yetişmesi, her türlü eğitimini alması ve şahsiyet kazanması için adeta ömrünü çürütür, yıllarını alıp gider ama sonuç bir anda hepsini unutturuverir.
İsra Suresi de diyor ki 23 ve 24'te, "Rabbin anne babanıza iyi davranmanızı emretti. Onlardan biri veya ikisi senin yanında yaşlanırsa, onlara öf bile deme! Onları azarlama! İkisine de gönül alıcı güzel sözler söyle. Onlara merhametle ve alçak gönüllülükle kol kanat ger, 'Rabbim! Onlar nasıl küçükken beni şefkatle büyütüp yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster' diyerek dua et" der.
Daha iyi açıklanır mı?
Durup dururken şimdi bu da nereden çıktı demeyin.
Şöyle ki...
Altınordu Belediye Başkanı Aşkın Tören'in paylaştığı bir fotoğraf karesi, belki de beni bu yönde oldukça duygulandırdı. Kendi annem, Allah'ıma çok şükür sağ ve sağlıklı, ama babamı kaybetmiş olmamın hüznü belki biraz da yüreğimi burktu. O yüzden bu şekilde düşünmüş olabilirim, ama Allah aşkına!
Şu fotoğraf karesindeki güzelliğe, duruluğa bakar mısınız?
Evet, Aşkın Tören bir siyasetçi. Hatta Ordu'nun her tarafında, Türkiye'nin her noktasında farklı farklı fikirlere sahip siyasetçileri görmek mümkün. Belki bazıları için sıradan gelebilir, ama kaç kişi böylesine güzel, böylesine sade ve olabildiğince doğal bir baba ocağı paylaşımı yaptı ki?
Fotoğrafa biraz odaklanın. Sadece görmeyin, bakın. O annenin yüzündeki tebessüm, o babanın yüzüne vuran şükür ve gurur. Anne-babasının yanında sanki kendini daha güçlü hissedermişçesine bir o kadar sade, bir o kadar da doğallığıyla dimdik, gururla "iyi ki bu anne-babanın evladıyım" şeklindeki bir sima...
Mübarek günlerde eşi benzeri asla kıyaslanamayacak o sofranın güzelliği. Birisi çıksın söylesin şimdi. İsterseniz Dünya'nın en pahalı mekanında yemek yiyin, hangi yemek anne-babayla birlikte aynı sofradaki lezzeti, doğallığı ve huzuru verir?
Bence hiçbiri...
Aşkın Tören de zaten tam da bundan bahsetmiş paylaştığı fotoğrafa iliştirdiği notuyla: "Anne eli lezzeti" demiş ve eklemiş, "Bu akşam iftarımızı Baba Ocağımızda Anne eli lezzeti ve Ana-baba duası ile bereketlendirdik. Rabbim büyüklerimizin hayır dualarını üzerimizden, şehrimizden ve ülkemizden eksik etmesin. Hayatta olan bütün annelere babalara yüce Allah’tan sağlıklı hayırlı ömürler, ahiret yurduna göçenlere ise rahmet diliyorum."
Ne bileyim.
Benim hoşuma gitti bu fotoğraf karesi. Hatta o anne-babanın yüzlerindeki ifade daha da çok hoşuma gitti diyebilirim. Tanımam. Hiç karşılaşmadım. Bu kadar satır yazmamın sebebi de, sadece o fotoğrafta gördüklerim ve ardından hissettiklerim o kadar.
İyiliklerimizi, bir çift tatlı sözümüzü ve güler yüzümüzü, saygı ve hoşgörümüzü anne-babamızdan esirgemeyelim. Her zaman onların gönlünü yapalım, hayır dualarını alalım. O duaları da bu dünyadaki huzur ve nimetimiz, ahirette de kurtuluşa giden yolun vesilesi kabul edelim.
Anne-babaya dua etmek, hayırla yadetmek bir minnet ve vefa borcudur. O yüzden ben de diyorum ki; bu yazıyı okuyan herkes için Yüce Allah, herkese mutluluk getirecek hayatlar sürmeyi nasip etsin. Allah herkese hayırlı eşler ve çoçuklar bahşetsin. Allah, her anne-babaya evlaklarının başarılarıyla, kazandıkları şahsiyetleriyle gurur duymalarını nasip etsin.
Unutmayın...
Üç duanın Allah katında şüphesiz kabul olunacağı varsayılır. Mazlumun duası, misafirin duası ve anne-babanın duası.
Kalın sağlıcakla...
